مارگاریتای عزیزم سلام!
امیدوارم که اوضاع و احوالت خوبِ خوب باشد!
باید بگویم که من هم تا قسمتی خوب هستم،یعنی سعی میکنم که خوب باشم!
همانطور که درنامه ی قبلی از من خواسته بودی،حوالی عصر به حیاط میروم و غروب دل انگیز افتاب را تماشا میکنم!
اما نه به طور کامل!
چون من وسط یک شهر بزرگ و پراز دود و دم زندگی میکنم!
و دور تا دور حیاط مستطیلی شکل خانه مان را برج هایی احاطه کرده اند که نمیگذارند خورشید تمام زیبایی اش را به رخ بکشد!
و هربار برای این موضوع افسوس میخورم و ارزو میکنم که ای کاش مانند تو درمیان مزارع سر سبز و پراز گل های رنگارنگ زندگی میکردم!
جایی که هیچ دود و غباری وجود نداشت و همانند تو روزها به جای درس خواندن برای ازمون نفس گیر کنکور زیرسایه ی درختان سبزینه ی اوج مینشستم و کتاب میخواندم و یا چشمانم را میبستم وبه صدای اواز پرنده ها گوشِ جان میسپردم!
یا حتی بعدازظهر ها کیک وانیلی میپختم تا با چای عصرانه صرف شود!
اما چه کنم که تمام زندگی من درگیر شده است و فعلا نمیتوانم کاری را جلو ببرم!
راستی باید بگویم نگرانی ات بابت گلبرگ های بهاری کاملا بی مورد بود،چون سالم سالم به دستم رسیدند
باور کن دروغ نمیگویم اما انچنان عطری دارد که تمام اتاقم را پرکرده است!
حتی گلی هفته پیش از من خواست چندتایی اش را به او بدهم اما خب دلم نیامد،مگر میتوانم گلبرگ هایی را که مارگاریتای عزیز تر از جانم با دستان خودش چیده و خشک کرده است را به دیگری ببخشم؟
میدانم که انداره ی چند ابدیت فاصله بینمان وجود دارد اما مهم قلب هایمان است که بهم پیوند خورده!
اما من برای بار هزارم به تو قول میدهم که حواسم بیشتر پی زندگیم باشد.چون ماباهم یک قرار باشکوه داریم!
ما دریک روز بهاری درحالی که هردویمان دامن های چین چینی صورتیمان را پوشیده ایم و موهایمان را باز گداشته ایم تا نسیم درمیانشان بازی کند کنار برج معروف بهم میرسیم و یکدیگر را در اغوش میکشیم وتمام دلتنگی هارا جبران میکنیم!
پ.ن:راستی به عمه ال ای هم سلام مرا برسان.
۹۸.۱۲.۲۷
[دوستدارت شاسوسا]
ممنونم از ارام عزیزم بابت دعوت:)
ممنونم از اقا گل بابت چالش.
و از،عاطفه،کالیستو ارام دعوت میکنم بنویسن:))
درباره این سایت